باز تورا میطلبم

تنم همانند سنگ فرش خسته خیابان پر ازدحام
صدایم همانند حنجره خسته یک پرنده در قفس
افکارم  همانند موهاى تو آشفته
مبتلایم به هر آنچه که از سمت تو مى آید
چشمهایم گاهى جز تو را میبیند
دستان لرزانم هنوز بى قرارى میکنند
همانند مستى میمانى، براى فراموشى ها اما ...اخرش باز سرمستى
 اما چرا باز تو را میطلبم؟؟!!...

متن/مهدیه مدنى